حضرت مهدي (عليه السلام) در قرآن :
آيا نام حضرت مهدي (عليه السلام) در قرآن آمده است؟
قرآن کريم براي معرفي شخصيت هاي الهي گاهي نام آن ها را ذکر مي کند و گاهي ويژگي ها را يادآور مي شود، بدون ذکر نام آن ها.
همان گونه که از ميان صدو بيست و چهار هزار پيامبر الهي تنها نام حدود بيست و پنج نفر از آن ها در قرآن آمده، و نام ديگر پيامبران در قرآن نيامده است، و همان گونه که نام هيچ يک از امامان معصوم(عليهم السلام)در قرآن نيامده، نام مبارک امام زمان (عليه السلام) هم در قرآن نيامده است: از ميان چهارده معصوم تنها نام پيامبر �محمد (صلي الله عليه وآله وسلم)� چهار بار در قرآن آمده است، آل عمران / 144 ـ احزاب / 40 ـ محمد / 2 ـ فتح / 29.
اگر بنا بود نام امامي در قرآن بيايد، آمدن نام حضرت علي (عليه السلام) سزاوار بود. علت اصلي اين که خداوند سبحان در قرآن کريم نام امامان معصوم(عليهم السلام)را ذکر نکرده است، خودش بهتر مي داند، و شايد يکي از علت هاي آن جلوگيري از تحريف قرآن باشد. در عين حال که اسامي ائمه(عليهم السلام)در قرآن نيامده است، آيات فراواني در خصوص حضرت علي (عليه السلام)، امام زمان (عليه السلام) و ديگر ائمه وجود دارد، که اين آيات همراه با احاديثي که در تفسير و تبيين آن ها وارد شده است، شخصيت امامان معصوم(عليهم السلام)را معرفي مي کند، مانند آيات تبليغ سوره ي مائده، آيه 67. اکمال دين سوره ي مائده، آيه 3. ولايت سوره ي مائده، آيه 55. مباهله سوره ي آل عمران، آيه 61. تطهير سوره ي احزاب، آيه 33. سوره ي هل اتي و ...
تشکيل حکومت جهاني که بعد از ظهور امام زمان (عليه السلام) خواهد بود. در آيات قرآن مطرح شده است.
آياتي از سوره ي توبه از وصف گسترش اسلام در سطح جهان نويد مي دهد: �... هو الذي ارسل رسوله بالهدي و دين الحق ليظهر، علي الدين کله ولو کره المشرکون� سوره ي توبه، آيه 3 و سوره صف، آيه 9. مضمون اين آيه ـ که پيشگويي گسترش و همه جانبه ي اسلام در سطح جهان است، ـ هنوز تحقق نيافته است، و وعده ي الهي صدق است و من اصدق من الله حديثنا، نساء / 87. و اين در زمان حکومت جهاني حضرت مهدي (عليه السلام) تحقق خواهد يافت.
خداوند سبحان در آيه ي ديگري مي فرمايد: �ولقد کتبنا في الزبور من بعد الذکر ان الارض يرثها عبادي الصالحون�،انبياء / 105. ما پس از ذکر، در زبور نوشتيم که بندگان شايسته ي من وارث زمين خواهند بود.
وعده ي مندرج در اين آيه هم هنوز تحقق نيافته، و اين وعده اشاره به تشکيل حکومت جهاني حضرت مهدي (عليه السلام)است. آيات ديگري هم پيرامون حکومت جهاني امام زمان (عليه السلام) در قرآن هست، مانند آيه 55 / نور و آيه 5 / قصص.
آيا تنها ذکر نام مهدي (عليه السلام) دردي را دوا مي کند؟ آيا اگر نام حضرت در قرآن برده مي شد، امکان نداشت در طول تاريخ، شيادان و افراد شهرت طلب از آن سوء استفاده نکنند، يا افرادي روي غرض هاي خاص، وجود حضرت را انکار نمايند؟ تجربه ي تاريخي نشان داده است که اگر هم در قرآن صراحتاً نام حضرت برده مي شد، باز در طول تاريخ، شيادان و مدعيان دروغين مهدويت پيدا مي شدند و نام خود را امام زمان و مهدي موعود مي گذاشتند، تا از آب گل آلود ماهي بگيرند و از نام او و انتظار مردم استفاده ي نادرست کنند، مگر خدا نام پيامبر (صلي الله عليه وآله وسلم) را در انجيل نبرده است؟ ولي گروه هاي مغرض، از آن بهره برداري ناجوانمردانه کردند. بنابراين، مسأله ي مهم، بيان ويژگي هاي ديگر حضرت است تا افراد آگاه با شناخت آن ها، مهدي واقعي را از مدعيان دروغين مهدويت باز شناسند
دليل تولد امام زمان (عليه السلام)
به چه دليل امام زمان (عليه السلام) متولد شده اند؟
عقيده به مهدويت و منجي جهاني در اسلام امري مسلم است و در ديگر اديان هم وجود دارد; اما به چه دليل حضرت مهدي (عليه السلام) متولد شده اند، نه اين که در آخرالزمان به دنيا خواهند آمد؟
دليل عقلي و نقلي قطعي داريم بر اين که حضرت مهدي (عليه السلام) قبل از شهادت پدر بزرگوارشان امام حسن عسکري (عليه السلام)، متولد شده اند:
1 ـ دليل عقلي: با توجه به سه مطلب ذيل عقل هر انسان منصفي حکم مي کند به اين که امام زمان (عليه السلام) متولد شده و هم اکنون زنده هستند:
الف) در علم کلام به اثبات رسيده که �هيچ گاه زمين نمي تواند از حجت الهي، خالي باشد.� در روايات هم به اين مطلب تصريح شده است، در روايت است �لو بقيت الارض بغير امام لساخت� اصول کافي، ج 1، ص 179. اگر زمين بدون امام باشد، فرو مي رود و نابود مي شود.
ب) در علم کلام ثابت شده است �که امامان معصوم بعد از پيامبر (صلي الله عليه وآله وسلم) دوازده نفر بيش تر نيستند و همگي از خاندان پيامبر (صلي الله عليه وآله وسلم) مي باشند.� روايات هم در اين مورد فراوان است.
ج) �يازدهمين امام معصوم ـ حضرت امام حسن عسکري (عليه السلام) ـ در سال 260 هجري قمري در شهر سامرا به شهادت رسيدند،� اين از مسلمات تاريخ است.
نتيجه ي اين سه مقدمه اين است که حضرت مهدي (عليه السلام)، قبل از شهادت امام حسن عسکري (عليه السلام) تولد يافته و به مقام رفيع امامت رسيده اند، و گرنه زمين از حجت و امام خالي خواهند ماند.
2 ـ دليل نقلي:
الف) روايات: در روايات آمده است که حضرت مهدي (عليه السلام)، نهمين فرزند امام حسين (عليه السلام) است، ششمين فرزند امام جعفر صادق (عليه السلام) است، پنجمين فرزند امام موسي بن جعفر (عليه السلام) است، چهارمين فرزند امام رضا (عليه السلام) است، سومين فرزند امام محمد تقي (عليه السلام) است، و فرزند امام حسن عسکري (عليه السلام)است. مجموع اين روايات بيش از 780 مورد است.
از مجموع اين روايات استفاده مي شود که حضرت مهدي (عليه السلام) متولد شده اند، زيرا حضرت امام حسن عسکري (عليه السلام) در سال 260 هجري قمري به شهادت رسيدند.
ب) نقل تاريخي: مورخان شيعه و سني جريان تولد حضرت مهدي (عليه السلام) و زمان و مکان آن را ضبط کرده اند. مروج الذهب، ج 4، ص 199 ـ ينابيع المودة، ج 3، ص 114.
ج) ملاقات حضرت: از زمان تولد حضرت مهدي (عليه السلام) تا اين زمان، افراد زيادي حضرت را ملاقات کرده اند، مانند: حکيمه خاتون ـ عمه ي امام حسن عسکري (عليه السلام)ـ که شب تولد حضرت در خانه ي امام حسن عسکري (عليه السلام) بودند و جريان تولد را شاهد بودند. ينابيع المودة، ج 3، ص 114. غيبت شيخ طوسي، ص 141.
ابو نصر خادم، حضرت مهدي (عليه السلام) را در گهواره ملاقات نموده است. کشف الغمه، ج 2، ص 499 و اثبات الهداة، ج 7، ص 344. سعدبن عبدالله قمي در زمان حيات امام حسن عسکري (عليه السلام) با جمعي براي زيارت امام حسن (عليه السلام)به سامرا رفتند، در طرف راست امام کودکي را مشاهده نمودند که مانند ماه درخشان بود. پرسيدند: اين کيست؟ فرمود: �مهدي قائم آل محمد (صلي الله عليه وآله وسلم)است.� الزام الناصب، ج 1، ص 342.
در زمان غيبت هم افراد زيادي حضرت را ملاقات کرده اند، که در خصوص ملاقات با حضرت کتاب هايي نوشته شده است.بنابراين حضرت متولد شده اند و گرنه ملاقات با ايشان معنا نخواهد داشت
با توجه به مجموع روايات، وظايف زير در زمان غيبت استنباط مىشود:
الف: صبر
در روايتى امام رضا عليهالسلام مىفرمايد:
ما احسن الصبر و انتظار الفرج، اما سمعت قول الله تعالى �فارتقبوا انى معكم رقيب�.(1) و قوله عزوجل: �فانتظروا انى معكم من المنتظرين،(2) فعليكم بالصبر، فانه انما يجيىء الفرج على اليأس و قد كان الذين من قبلكم اصبر منكم.�(3)؛ چه قدر نيكو است صبر و انتظار فرج. آيا نشنيدى اين سخن خداوند را كه: فارتقبوا اِنّى معكم رقيب. و اين سخن او كه: فانتظروا اِنّى معكم من المنتظرين؛ �منتظر باشيد من هم با شما در انتظارم.� همانا فرج پس از نااميدى مىآيد و كسانى كه قبل از شما بودند صبورتر از شما بودند. تعبير �عليكم بالصبر� صراحت دارد، در اين كه وظيفه شيعيان در عصر غيبت، صبر بر فراق است.
ب: انتظار
هر چند از روايت بالا وظيفه انتظار نيز به خوبى معلوم مىشود، ولى درباره انتظار بايد گفت: پيامبر و ائمه اطهار با تأكيد بسيار بر اين امر پاى فشردهاند؛ در روايتى از پيامبر صلى الله عليهو آله مىخوانيم كه فرمود: �افضل اعمال امتى انتظار الفرج�(4)؛ برترين اعمال امت من انتظار فرج است. على عليهالسلام در پاسخ كسى كه از وى پرسيد: �اى الاعمال احب الى اللّه عزوجل؟� فرمود: �انتظار الفرج�(5)؛ كدام عمل نزد خداوند محبوبتر است. فرمود: انتظار فرج. در روايت ديگرى امام صادق عليهالسلام مىفرمايد:
�اقرب ما يكون العبد الى اللّه عزوجل و ارضى ما يكون عنه اذا افتقدوا حجة اللّه فلم يظهر لهم و حجب عنهم فلم يعلموا بمكانه... فعندها فليتوقعوا الفرج صباحا و مساءً�(6)؛ نزديكترين حالت بنده به خداوند و راضىترين چيز نزد او اين است كه هرگاه حجت خدا از آنها پنهان شود و برايشان ظاهر نشود و از آنها پوشيده شود و مكانش را ندانند در اين هنگام صبح و شام منتظر فرج او باشند.
پر واضح است كه انتظار بر دو قسم است:
انتظار مي تواند منفي يا مثبت باشد .
در انتظار منفي ، منتظر بودن بيشتر به شكل منفى و همراه با سستى صورت مىگيرد، اما انتظار مثبت، پويا و همراه با علم و عمل است. مؤيد اين سخن، كلام امام سجّاد عليهالسلام است كه مىفرمايد:
�المنتظرون لظهوره افضل اهل كل زمان، لان اللّه تعالى ذكره، اعطاهم من العقول و الافهام و المعرفة ما صارت به الغيبة عند هم بمنزلة المشاهدة، و جعلهم فى ذلك الزمان بمنزلة المجاهدين بين يدى رسول اللّه صلى الله عليه و آله بالسيف، اولئك المخصلون حقا، و شيعتنا صدقا، و الدعاة الى دين اللّه سرا و جهرا�(7)؛ منتظران ظهور او برترين اهل هر زمانند؛ زيرا خداوند متعال به آنها عقل و فهم و شناختى عطا فرموده است كه غيبت در نزد آنان به منزله مشاهده گرديده است. و آنان را در آن زمان به منزله مجاهدان با شمشير در پيش روى رسول خدا صلى الله عليه و آله قرار داده است. آنان حقيقتا خالصند و شيعيان راستين و دعوت كنندگان به دين خدا در پنهان و آشكارند.
منتظر واقعى در بعد علمى، آن چنان معرفتى دارد كه غيبت براى او همانند مشاهده است؛ يعنى در شناخت امام زمان خود، شك و ترديد ندارد و در بعد عملى آشكارا و نهان به دعوت و تبليغ مشغول است.
اگر منتظر منفى دست بر دست مىگذارد و به بهانه اين كه كارى از ما ساخته نيست و كارى براى زمينه سازى ظهور نمىكند، منتظر مثبت شب و روز بر علم و معرفت و عمل خود مىافزايد، خود را آماده ظهور مىنمايد، و تلاش دارد تا خود را از سنخ منتظر كند.
چكيده سخن آن كه در انتظار مثبت ايمان به غيب، گرايش به عدالت، تنفر از ظلم، اعتراف به حق و دعوت به خير و صلاح نهفته است.
ج: دعا
در برخى روايات عمدهترين وظيفه عصر غيبت را دعا دانستهاند؛ از جمله در توقيع اسحاق بن يعقوب كه به وسيله محمدبن عثمان دريافت شده است، فرمود: �و اكثروا الدعاء بتعجيل الفرج، فان ذلك فرجكم�.(8)
د: انقطاع
در روايتى از امام صادق عليهالسلام مىخوانيم كه فرمود: �ان هذا الامر لايأتيكم الا بعد اياس... همانا اين امر - ظهور مهدى(عج)- نمىآيد شما را مگر پس از نااميدى�.(9) و در روايت ديگرى از امام رضا عليهالسلام مىفرمايد: �فانه انما يجيىء الفرج على اليأس و قد كان الذين من قبلكم اصبر منكم�.(10) همانا فرج پس از نااميدى مىآيد و كسانى كه پيش از شما بودند صابرتر از شما بودند.
اين بدان معنا است كه تا بشريت چشم اميد به قدرتهاى غير الهى داشته باشد، عطش عدالت مهدوى در او وجود ندارد و آن گونه كه بايسته و شايسته است، مهدىجو و مهدىخواه نخواهد بود.
khili ghashang bod azizam
سلام
ممنون مطالب خوبی بود امیدوارم موفق باشی
موزیک ویدئو جدید وبسیار زیبای تز جدید از علی پیشتاز
موزیک ویدئو جدید وبسیار زیبای اهلا وسهلا از علی پیشتاز
esme vagheiye raperhaye maroofe irani
matalebi dar morede barkhi khanandegan va bazigaran
برخی خصایص و ویژگی های امام زمان (عج) مطابق احادیث و روایات
24845 بازدید
4 بازدید امروز
16 بازدید دیروز
132 بازدید یک هفته گذشته
Powered by Gegli Social Network (Gohardasht.com)
Copyright ©2003-2024 Gegli Social Network (Gohardasht) - All Rights Reserved
Developed by Dr. Mohammad Hajarian